Rendirme En Tu Amor - 3

-Ale dlaczego? Przecież ona się źle poczuła i poszła do pielęgniarki - nie wiadomo z jakiej okazji wyrwała się Anahi. Gdzieś tam w środku, czuła że musi jej bronić. Początki nie są łatwe, a na pewno nie w momencie gdy od razu  tak psujesz sobie opinie.
-Skąd ten pomysł Panno Jones? - oderwał wzrok od monitora, przyglądając się wprost w niebiesko-zielone oczy Anahi. Dziewczyna starała się wyglądać jak najbardziej wiarygodnie, jednak jej nogi trzęsły się pod ławką. Na szczęście nikt nie wyrywał się, aby poinformować o kłamstwie Any.
-Wiem, bo ja..... ja ją odprowadzałam Panie Profesorze - jak na dziewczynę, która nie ma w zwyczaju kłamania wychodziło jej to bardzo dobrze.
-Rozumiem, w takim razie przekażcie Pannie Dawson, że ma się do mnie zgłosić dziś jak wróci od pielęgniarki, a jeżeli nie to jutro rano przed lekcjami - wszyscy byli, co najmniej zdziwieni faktem że z pozoru bystry Pan Uckermann tak łatwo dał się wrobić niewinnej blondyneczce.
-Dobrze przekażę jej - powiedziała Any, siadając na miejsce.

Tymczasem w jakimś zakątku, oddalonym od miasta Dulce wraz z Leo siedzą i rozmawiają. No dobra może, nie tylko rozmawiają. Na kamieniu obok nogi Duli stoją 3 puste butelki od piwa, którym uraczyła się wraz ze swoim nowym kumplem. W buzi tli jej się kolejny papieros, a ona jest w swoim żywiole? To bardzo dziwne jak brak matki może negatywnie wpłynąć na dziecko. Bo to było spowodowane brakiem matki prawda?
-Jesteś wyjątkowa - powiedział patrząc na nią, wyjął z jej ust papierosa i ręką objął jej twarz. Kciukiem gładził jej zarumieniony policzek. Jego twarz niebezpiecznie zbliżała się do niej. Gdy już ich usta miały się spotkać, Dulce ztrąciła jego rękę i się odsunęła.
-Przepraszam, ale nie chce - mówiła spuszczając wzrok wprost na splecione dłonie.
-Oj nie przesadzaj, przecież to tylko mały buziak - uśmiechnął się, pokazując rządek bielutkich zębów. Mimo małych wątpliwości Dulce zgodziła się. To taki jej oznak naiwności, czy jakoś tak. Potrzebowała czuć bliskość jakiejś osoby. Może Leo nie był jakimś wykwintnym towarzyszem, ale lepsze to niż nic.
-W sumie masz rację - przysunęła się do niego i wpiła z impetem w jego usta. Całowali się zachłannie, namiętnie. Jego ręce spoczywały na jej biodrach, podnieśli się i teraz już stali w swoich objęciach. W takiej jakże miłej atmosferze spędzili na prawdę wiele czasu, nawet nie zauważyli kiedy a zaczęło się ściemniać. Dulce wraz z towarzyszem wypili dziś na prawdę spore ilości alkoholu, co tylko owocowało coraz lepszym humorem tych dwojga. Puścili muzykę z jej telefonu i zaczęli tańczyć, jego ręce niebezpiecznie opadły na jej pośladkach, a usta spoczęły na jej ustach. Ponownie stojąc w objęciach całowali się jak szaleni.
-Jesteś taka piękna - po tych słowach automatycznie jego ręce zaczęły podążać pod jej koszulkę. Nie wiadomo czy ze względu na stan upojenia w jakim znajdowała się Dulce, czy po prostu ze względu że jego nadmierna bliskość jej odpowiadała nie protestowała. Gdy już szybkim i zwinnym ruchem pozbył się jej koszulki, patrzył na nią jak dzikus gdy ona stała przed nim w samym staniku. Jego ręka spoczęła na zapięciu od niego, gdy panienka Dawson jakby za dotknięciem magicznej różdżki otrzeźwiała.
-Nie - krzyknęła odpychając Leo od siebie, była zdruzgotana tym do czego mogło dojść.
-Ale dlaczego? Maleńka spokojnie, będę delikatny - mówił spokojnie ponownie podchodząc do dziewczyny.
-Nie chce rozumiesz?
-Nie mów, że jesteś dziewicą? - jego zszokowanie osiągało już zenit.
-Nie, ale nie chce uprawiać seksu na jakimś zadupiu z kimś kogo znam parę godzin - krzyczała, gdy ten coraz bardziej nachalnie zbliżał się do niej.
-Zostaw mnie - teraz już wrzeszczała, gdy on pchnął ją na jakiś stary, dziurawy materac. Usiadł na nią okrakiem, chwytając jej ręce umieścił je nad jej głową mocno przyciskając. Całując wyznaczał sobie drogę od ust przez dekolt aż po dół brzucha. Dulce już traciła resztki sił, krzyczała coraz ciszej nie licząc już na jaką kolwiek pomoc. W pewnym momencie poczuła, ulgę. Nie czuła już tego ciężaru na sobie. Podniosła niepewnie powieki i zobaczyła, że Leo nie ma już na niej. Podniosła się do pozycji siedzącej i zobaczyła jak Leo z podbitym okiem i krwią z nosa wychodzi, a przed nią stoi jakaś ciemna postać. Teraz była już przerażona.

-----------------------------------------------------------------------------------
Witajcie !
Tak jak obiecałam rozdział szybko :) Zapraszam do komentowania. Postanowiłam teraz zrobić taki mały myk. Chce mieć pewność, że ktoś czyta więc od teraz 5 komentarzy = kolejny rozdział :)