Zakazany Owoc cz.2 - Rozdział 18

-Cześć - powiedziałam cicho, spuszczając wzrok w dół. Te niebiesko-zielone oczy prześwietlały mnie co czułam na całym swoim ciele.
-Cześć? Dulce gdzie Ty się podziewasz? Wszyscy Cię szukamy ja, Poncho, Ucker to już w ogóle odchodzi od zmysłów, wynajduję jakieś czarne scenariusze. A Ty tak po prostu mówisz cześć ? - krzyczała jak opętana, ludzie się na nas patrzyli ale jak to Any jej to nie obchodziło.
-Spokojnie, chodź zapłacę za zakupy i porozmawiamy - wzięłam ją za rękę i pociągnęłam do kasy, nie chciałam robić cyrku w miejscu publicznym. Zapłaciłam za zakupy i zdążyłyśmy wyjść tylko przed sklep, a Ann zaczęła swoje wywody. Nie miałam ochoty się z nią kłócić.
-Ann mieszkam u Juana, możesz to powiedzieć nawet Uckerowi on mnie już nie obchodzi i proszę Cię daj mi i Bell święty spokój, wszyscy dajcie nam spokój - krzyknęłam zła i jak najszybciej szłam przed siebie, wiedziałam że skoro Anahi za mną nie idzie i mnie nie zatrzymuje to może oznaczać tylko 2 rzeczy albo się obraziła albo poleciała wszystko powiedzieć Uckerowi. Wiem, że to drugie dosyć dziwnie brzmi, bo wiadomo jakie podejście ma Anahi do Uckera, ale z dwojga złego woli jego niż Juana. Wpadłam do domu jak poparzona, weszłam do kuchni w której stał Juan i przygotowywał jakąś sałatkę. Położyłam reklamówkę na stół i od razu poszłam do barku, który znajdował się w salonie po czym napiłam się whisky.
-Coś się stało? - spytał zdziwiony moją postawą Juan, pokiwałam przecząco głową.
-Po prostu miałam ochotę na coś mocniejszego, a Ty idziesz dziś do pracy? - chciałam się go pozbyć z domu, na szczęście odpowiedział że tak. Nie minęła może godzina, a jego już nie było.  Od razu po wyjściu Juana udałam się do braku, który był bardzo urodziwie zastawiony. Piłam na zmianę whisky, wino, szampana, wódkę i inne świństwa. Nawet się nie zorientowałam kiedy, a byłam pijana do tego stopnia że ledwo co trzymałam się na nogach. Wtedy zaczęło się moje użalanie nad sobą, ciągle płakałam nad tym że nie mieszkam z Uckerem. To spotkanie z Any dziś do końca mnie załamało. Nagle usłyszałam dzwonienie do drzwi, które po chwili przeplatało się z mocnym waleniem w drzwi. Ledwo co żywa wstałam z kanapy, wzięłam po drodze wcześniej nalany kieliszek wina.
-Zaraz moment, nie pali się - wybełkotałam, mało wyraźnie. Z resztą w moim stanie, wątpie żeby ktoś umiał mówić wyraźnie. Podeszłam do drzwi, miałam małe problemy z otworzeniem ale w końcu po dosyć długich staraniach się udało. Wmurowało mnie jak zobaczyłam, tego narwańca który walił w drzwi.
-A co Ty tu robisz? - zapytałam opierając się o drzwi, nie tracąc nawet na chwilę dobrego humoru, wywołanego dużą ilością spożytego alkoholu.

★•★•★•★★•••••★★★★★★★★★★★
Jooo !!
Matko jaka wczesna pora, w ogóle Pelasiuk taka moja męczy dupa hahaha. Cóż za wyrażenie hahha. Oj i tak Cię kosiaaam. Ale dobra ju koniec do kolejnego ♥