Zakazany Owoc cz.2 - Rozdział 11

,,Dulce tyle czasu zastanawiałem się czy napisać, chociaż nie bardziej się zastanawiałem czy nadal tu mieszkasz, podeszłem kiedyś pod twój dom i wdziałem Cię z nim. Nadal jesteście razem, szczerze myślałem że to tyle nie przetrwa. Miałem nadzieję, że do mnie wrócisz. 3 lata zbierałem się, żeby do Ciebie napisać i w końcu zebrałem się na odwagę. Dulce ja Cię nadal kocham, i pamiętaj że będe o Ciebie walczył. Zawsze jestem, gdzieś przy Tobie. Jeśli Ucker źle Cię traktuję, a pewnie tak jest pamiętaj że możesz do mnie wrócić. Kocham Cię... Juan"
Siedziałam jak wmurowana, nie wiedziałam co mam zrobić. Myślałam, że on o mnie już zapomniał i dał mi spokój. Jego wyznanie no cóż, wyglądało na naprawdę szczere. Ale przecież ja go zostawiłam, dla Uckera. A teraz co miałabym zostawić Uckera dla Juana? Dulce Stój ! O czym ja w ogóle myślę, przecież nie zostawię Uckera. Kocham go, a on mnie i tylko to się liczy. A on może się starać ile chce, chociaż na wszelki wypadek zostawię sobie ten pierścionek, strasznie mi się podoba. A to nie grzech, że mam go na palcu. No więc pozbyłam się tego liściku, rwąc go na malutkie kawałeczki. Byłaby afera, gdyby Ucker to zobaczył, a tego nie chciałam. Wzięłam torebkę i w końcu udało mi się wyjść spokojnie w domu. Ciągle w głowie miałam ten list, mimo że nie chciałam to myślałam o nim. Nie wiem czemu, aż tak silne emocje wywołał on u mnie. Po drodze weszłam do cukierni i kupiłam słodkie bułki, udałam się wprost do firmy w której pracuje mój mąż. Oczywiście jak zawsze zostałam mile powitana, chociaż dziś męska część biura była dla mnie wyjątkowa miła. Od razu poszłam w stronę gabinetu mojego Uckera, słyszałam za sobą jakieś gwizdy i głupie gadki ale nie ruszało mnie to. Gdy chciałam wejść, zatrzymała mnie sekretarka mojego męża. Nie lubiłam jej, od samego początku gdy tylko Ucker ją zatrudnił, była taka chuda i no cóż ładna. Ale trudno taki patyczak, przy mnie się chowa.
-Przepraszam, ale nie może Pani teraz wejść - stanęła w drzwiach nie chcąc mnie przepuścić.
-Owszem, że mogę jestem żoną Christophera i ja wszystko mogę, więc albo Pani się odsunie albo zadzwonie po ochoronę - widziałam, że biedna dziewczyna nie wiedziała co ma zrobić ale finalnie odsunęła się i pozwoliła mi w spokoju wejść. Już teraz wiem czym mój mąż był tak bardzo zajęty, siedział za biurkiem a na przeciwko niego rzekoma klientka, którą była matka tego małego bachora. Tak dokładnie tej dziewczyny, którą wczoraj pobiła nasza córka.
-Jakie miłe towarzystwo - powiedziałam podchodząc do Uckera i witając się z nim buziakiem w usta.  Położyłam na jego biurku bułki i usiadłam na fotelu, który znajdował się w rogu biura.
-Nie przeszkadzajcie sobie, ja poczekam jak skończycie bo chciałam porozmawiać sama z Uckerem - mówiłam dosyć złośliwie, wyjęłam telefon i zaczęłam grać w jakieś kulki. Ta lalunia pieprzyła do Uckera o jakimś ubezpieczeniu swoich persi, normalnie nie wierzyłam w to co słyszę. Po jakiejś godzinie w końcu wyszła, od razu widziałam kątem oka wzrok Uckera zawieszony wprost na moich nogach, które były idealnie wyeksponowane w krótkiej sukience. Podszedł do mnie i ukucnął przy mnie, oczywiście jego łapki znalazły się na moich nogach.
-Nie tak szybko kochany, gdzie byłeś w nocy ? - zrzuciłam jego ręce z moich nóg i uważnie przyjrzałam się jemu.

-------------------------------------+
                       Hejo !
I znów dodaje stanowczo za często! To przez Pelasiuka, który teraz powtarza że Św. Mikołaj istnieje hahaha. O luju dobra kolejny tam kiedyś do następnego ;)