Te Quedaras - Rozdział 2

Jak już wspominałam teraz mamy lekcję wf, nie przepadam za nią, gdyż nie jestem zbyt sprawna w żadne gry ani biegi. Jednak bardziej lubię te zajęcia od siedzenia na przerwie i gnębienia mnie przez Christophera. Wciągnęłam na siebie dres i bluzkę, która dokładnie izolowała moje ciało. Nie lubiłam się afiszować ze swoją figurą. Przed lekcją weszła do nas nauczycielka co strasznie mnie zdziwiło, nigdy nie wchodziła do nas przed lekcją. Ubrana też była inaczej niż zwykle, nie wyglądała jak nauczycielka, a raczej jak jakaś tancerka czy coś w tym stylu. Byłam bardzo ciekawa po co przyszła do nas.
-Przepraszam, ale do początku lekcji mamy jeszcze 10 minut, czy mogłabym wiedzieć dlaczego Pani już do nas przyszła? - spytałam grzecznie, z resztą ja zawsze jestem uprzejma.
-Oczywiście Dulce, że możesz wiedzieć. No więc przyszłam was powiadomić, że od dziś nie ma zajęć wf, ponieważ są one przekształcone w zajęcia taneczne dla dziewcząt. - mówiła z uśmiechem, nie za bardzo podobał mi się ten pomysł za to moja siostra była wniebowzięta.
-Tutaj macie stroje - powiedziała Pani od wf w sumie teraz to już od zajęć tanecznych i rzuciła nam wielki worek. Wszystkie dziewczyny podbiegły do niego i zachwycały się skąpymi strojami, które składały się z bardzo krótkiej spódniczki i bluzkach, które odsłaniały więcej niż powinny. Nie chciałam się tak ubierać, nie chciałam tak wyglądać. To było wbrew moim zasadom.
-Przepraszam jednak ja zrezygnuje z tych zajęć - powiedziałam z bladym uśmiechem i już, gdy miałam wychodzić z szatni odezwała się Pani Trish.
-Dulce nie możesz z nich zrezygnować, ponieważ one liczą się do średniej i wtedy będziesz niedyskwalifikowana więc będziesz mogła się pożegnać ze studiami- tymi słowami nauczycielka zagięła cały mój system. Nie mogłam z tam tąd wyjść, marzyłam o studiach i o byciu kimś więcej niż tylko kasjerką w jakimś tanim supermarkecie. Niechętnie przystałam na te zajęcia i te okropne stroje. Najgorszy był fakt, że podczas naszych zajęć męska część naszej klasy w tym także Christopher mieli wf, w tej samej części co my. Niechętnie ubrałam się w spódniczkę, jednak do bluzki miałam jeszcze większy opór. Stałam i wpatrywałam się w nią, musiało to wyglądać dość śmiesznie.
-Dulce ubieraj się zaraz idziemy na boisko- no tak mojej siostrzyce łatwo jest mówić, jest chodzącym ideałem. A ja krępuję się.
-Nie wiem Any to jest bardzo skąpe -mówiłam, uważnie przyglądając się owej bluzce.
-Ej masz takie ciało, że nie masz się czego wstydzić. Pokaż tym pustakom, że jesteś czegoś warta i nie jesteś taką grzeczną dziewczynką- mówiła pocierając mnie w ramię, żeby dodać mi otuchy.
-Dul myśl o swoich studiach przecież przez te jedną ocenę nie możesz się narazić na pożegnanie z nimi -tym argumentem zdołała mnie przekonać, studia są dla mnie priorytetem. Niechętnie włożyłam na siebie te szmatkę, przejrzałam się w lusterku i nie mogłam uwierzyć, że zgodziłam się na ten strój. Odsłaniał on moje nogi i brzuch nie czułam się z tym dobrze. Już miałam się rozbierać, gdy do szatni wpadła Pani Trish i zgarnęła nas wszystkie na boisko. Wszystkie dziewczyny szły i szalały z pomponami, jednak ja jak zawsze trzymałam się na końcu. Any szła pierwsza, nic dziwnego w tańcu nie ma sobie równych.  W końcu znalazłyśmy się na boisku szłam niepewnie, a na domiar złego chłopcy już byli na placu. Spuściłam głowę, jednak mimo wszystko czułam na sobie, a uściślając na swoim ciele wzrok całej męskiej części naszej klasy. Byłam strasznie skrępowana, to było zbyt wiele. Słyszałam jak wszyscy szeptali, a najgorsze było to co mówił Christopher usłyszałam dokładnie każde jego słowo. Mówił, że gdyby nie moja twarz i sposób ubioru to już dawno by się do mnie dobrał, bo ciało mam jak bogini. To było co najmniej przykre. W tym momencie utwierdziłam się tylko w przekonaniu, że Christopher i jego paczka to banda pustych, rozpieszczonych dzieci, którzy tylko liczą na swoich rodziców, bo sami nie są stanie nic osiągnąć. Jednak nie wiem dlaczego nadal tliłam do niego jakieś uczucie, to było z jednej strony przykre, jak można czuć coś do osoby, która systematycznie Cię upokarza i wyśmiewa? Sama tego nie rozumiem. Przechodzą do zajęć nie były wcale takie złe, jeszcze jakby każdy mógł się ubierać jak chce to może nawet bym je polubiła. Nigdy nie lubiłam się afiszować, jednak tańczyć umiem dobrze. Lekcja minęła zaskakująco szybko, niestety jak zawsze musiałam zostać po niej i zbierać rzeczy takie jak magnetofon itp. Zazwyczaj robiła to osoba wyznaczona, a ja zgłaszałam się sama, żeby podwyższyć sobie zachowanie. Gdy weszłam do szatni dziewczyn już tam nie było, w sumie to nawet lepiej nie lubiłam przebierać się przy wszystkich. Ściągnęłam ze swoich bioder te krótką spódniczkę, a że jak już mówiłam nikogo nie było to od razu i bluzkę. Gdy stałam w samej bieliźnie, która była dość skąpa, mimo że ubierałam się dość zakrycie to lubiłam mieć uwydatnione piersi i pośladki, nie wiem czemu po prostu taka moja fanaberia. Już miałam zakładać moje ubranie, gdy ktoś złapał mnie z tyłu i zakrył twarz. Byłam przerażona, a zarazem zawstydzona nie miałam pojęcia kto stoi za mną. Najpierw myślałam, że to kolejny głupi żart An ale przecież to były męskie ręce. Stałam jak słup soli nie miałam odwagi się ruszyć, strach sparaliżował moje całe ciało. Czekałam na kolejny ruch mojego napastnika. Jego obleśne ręce wodziły po moim delikatnym ciele.
-Jak to możliwe, że taka łamaga jak Ty ma takie cudowne ciało?- gdy usłyszałam ten głos mój strach lekko zmalał. Doskonale wiedziałam do kogo należy. Od razu na mojej twarzy pojawiły się dwa czerwone ślady w postaci rumieńców. Nie wiem dlaczego taka była moja reakcja, przecież to że on mi się podoba nie upoważnia go do obmacywania mnie.
-Czego chcesz? - spytałam cicho.

No i jest kolejny i znów tak szybko :/ No ale tak już jest jak się powie Pelasi, że napisało się 4 rozdziały do przodu xd No więc chciałam jeszcze bardzo podziękować Patrycji za nowy wygląd :) I ogólnie to mam nadzieję, że się podoba :)