Zakazany Owoc - Rozdział 13

-To może mi wytłumaczysz - spytałam nerwowo
-To był tylko seks nic więcej rozumiesz- nie wierzyłam w to co przed chwilą usłyszałam, jeszcze parę godzin temu byłam pewna, że on coś do mnie czuję. Widziałam to w jego oczach, a teraz zadał mi cios prosto w serce.
-Czyli to wszystko nic dla Ciebie nie znaczyło?-spytałam, a do moich oczu zaczęły napływać łzy, miałam cichą nadzieję, że za chwilę usłyszę -To był żart.
-Od początku mówiłem, że mnie pociągasz nie deklarowałem Ci żadnych uczuć, dla mnie była to tylko zabawa -powiedział to prosto w moje oczy, jego słowa były dla mnie za silne, po moich policzkach zaczęły spływać łzy. Ucker mnie przytulił jednak szybko wyrwałam się, dałam mu z całej siły w twarz.
-Wyjdź- powiedziałam cicho
-Przecież to nie moja wina, że się zakochałaś, nie prosiłem Cię o to- powiedział cicho, ale doskonale to usłyszałam.
-Wynoś się !! - krzyknęłam tak, że zapewne gdyby były otwarte okna, usłyszałoby mnie z pół ulicy.
-No i dobra- wyszedł, tak po prostu wyszedł. Byłam wściekła, ale bardziej załamana. Nie mogłam uwierzyć, nie chciałam. To co stało się w nocy, był magiczne ale tylko dla mnie, to ja pokładałam w Uckerze nadzieję na normalne szczęśliwe życie, a on zrujnował wszystko w przeciągu sekundy. Czułam się upokorzona. Siedziałam zalana łzami, ciągle w tym samym miejscu. Dlaczego jestem taka głupia? Już raz przechodziłam przez taką sytuację i ledwo się podniosłam, tak to jest moje wada wrodzona, gdy już kogoś pokocham to w takim stopniu, że jestem za niego gotowa oddać życie, znoszę wszystkie upokorzenia, tylko dla tej głupiej miłości. Siedziałam tak około 3 godzin, a ból ten psychiczny wcale nie uchodził, a wręcz narastał. Mój organizm domagał się jedzenia i picia, więc wstałam i pozbierałam moje ciuchy i bieliznę z podłogi. Weszłam do łazienki, za wszelką cenę chciałam zmyć z siebie jego zapach, ten prze boski zapach. Po dość długo trwającym prysznicu, wyszłam spięłam włosy w jakiś niedbały nieład, założyłam pierwsze lepsze ciuchy i zeszłam na dół. W duchu modliłam się tylko, żeby nie spotkać Uckera, tego bym nie zniosła.Weszłam do kuchni, była pusta na szczęście. Wyjęłam z lodówki żółty ser i sok. Zrobiłam kanapki i włożyłam je do piekarnika. Czekałam jak tylko przypiecze się ser. Po 2 minutach wzięłam jakąś szmatkę, żeby wyjąć zapiekanki. Położyłam je na stole i wzięłam sok. Usiadłam i jadłam już 2 kanapkę, gdy do kuchni wszedł Ucker, wyglądał jak zawsze pociągającą, jednak tym razem na jego widok kawałek kanapki stanął mi w gardle. Chciałam jak najszybciej wyjść z kuchni. Złapałam szklankę i talerz, no właśnie to był mój błąd, przecież wyjęłam go dopiero z piekarnika. Szybciej niż podniosłam talerz, opuściłam go, rozbił się na milion malutkich cząsteczek, a ja stałam z poparzoną ręką i wpatrywałam się w podłogę. W przeciągu paru sekund podbiegł do mnie Ucker, który złapał mnie za rękę i dokładnie ją opatrzył. Przytulił mnie do siebie, a ja znów nic nie zrobiłam, dopiero jak przyciągnął mnie mocniej do siebie i chciał pocałować, ponownie dałam mu w twarz. 
-Nigdy więcej tego nie rób -powiedziałam, a w moich oczach pojawiły się łzy, jednak nie chciałam znów płakać przy nim. 
-Nie rozumiem o co Ci znowu chodzi, przecież to zwykły całus -stwierdził lekko poddenerwowany.
-Jak chcesz łatwych Panienek to dzwoń sobie po swoich dziwkach, a nie przychodzisz do mnie- powiedziałam poddenerwowana. 
-Po co mam dzwonić po dziwkach skoro Ty jesteś pod ręką - powiedział i zadał mi kolejny ból psychiczny, nie mogłam znieść już jego upokorzeń. Ponownie uderzyłam go w twarz i wyrwałam się z jego uścisku. Pobiegłam do mojej sypialni, zaczęłam w niej wszystko rozrzucać, zdemolowałam całe łóżko. Zaczęłam wyrzucać wszystko z szafek, wpadłam w jakiś dziki szał. Chyba Ucker domyślił się, że jestem nieźle zdenerwowana bo wpadł do mojego pokoju i szybko złapał mnie za ręce. Chciał mnie obezwładnić, czy jak to tam się nazywa. Jednak nie dawałam się zbyt łatwo. W końcu i moje siły opadały, a złość przechodziło i z powrotem przechodziła w te durną miłość do tego idioty. Spojrzałam na niego i wycedziłam przez zęby. 
-Nawet nie zdajesz sobie sprawy z tego jak bardzo zrujnowałeś mi życie -i ponownie wybuchnęłam płaczem, przecież już miałam nie płakać, nie przy nim. 
-Sama sobie je zrujnowałaś, powtarzam, że nie kazałem Ci się we mnie zakochiwać -powiedział Ucker i znów to robi. Dzisiejszego dnia to już chyba 10 raz mnie upokarza. 
-Wyjdź stąd, wynoś się - krzyczałam jak opętana i wtedy w progu drzwi zjawił się mój mąż patrzył na całą sytuacje zdziwiony. Nie dziwię mu się ja cała zapłakana w nieładzie, pokój cały rozwalony i Ucker, który kurczowo przyciąga mnie do siebie. 
-Co tu się dzieję !? - spytał widocznie zły, wtedy wpadłam na świetny pomysł. 

Tak, tak, tak wiem, że pisałam, iż najwcześniej będzie w sobotę, ale Pelasia tak truje, że dla świętego spokoju dodaje dziś xd Ale tak poważnie to kolejny najwcześniej w SOBOTĘ! słyszysz Natalko ? I specjalnie dla Ciebie kończę  w takim momencie :) A no i taki krótki bo Natala chciała koniecznie dziś xd